پشت کوهها

گذشته پشت کوهها

Title-less

يكشنبه, ۲۴ مهر ۱۳۹۰، ۰۱:۳۶ ق.ظ

به نام خدا

روزهایی که صبح زود با مترو میروم جایی٬ بیشترین مسافرها سربازهایی هستند که آنوقت صبح دارند میروند برای صبحگاه پادگان و توی مترو چرت می زنند( و صد البته کارمندها رتبه ی دوم در بیشترین مسافرها را تشکیل می دهند که البته همیشه چرت میزنند!) و اگر از آن دسته آدمهایی باشی که گاهی تداخل زمان ومکان خفیفی برایشان رخ می دهد٬ واگنهای مترو به نظر درست مثل واگنهای قطاری می مانند که زمان جنگ رزمنده ها را به جبهه می برد و اینجاست که دلت می خواهد وقتی به مقصد رسیدی و پیاده شدی چیزها مثل همان روزها باشد. نه مثل این روزها. نه فقط آدمها. که اخلاقها٬ رویه ها٬رسمها٬عادتها و رفتارها.

به سادگی آن روزها

۹۰/۰۷/۲۴
پشت کوهها

نظرات  (۵)

اون قطارها ، چه کسانی میبردند...
این واگن ها ، چه آدم هایی میبرند ...

:(
آخی
این پست خوب آموزی داشت وقتشو بیشتر کنین.

اشتباه زدید. زنگ روابط عمومی بالائیه.
.
اوهوم..

:(
چه قشنگ. :)
و چه .... شاید تلخ... :(

:) ):
باز اونارو با خودشون مقایسه کرد!

نگرفتم!

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">