Title-less
شنبه, ۶ اسفند ۱۳۹۰، ۰۵:۴۱ ب.ظ
به نام خدا
حالا این نخ پوسیده ی حیات من ـ شده است نخ بادبادکی در دستان تو که سرنوشتش را سپرده اند به باد.
بگذریم.
از بادبادک بازی ات لذت ببر. با باد بازی کن که سرنوشتم در دستان تو نیست. این منم. در دستان تو.
کفایت می کند مرا درک لحظه ای .
۹۰/۱۲/۰۶