Title-less
چهارشنبه, ۷ ارديبهشت ۱۳۹۰، ۰۲:۳۶ ق.ظ
به نام خدا
وقتی تو هم غریبه باشی ٬دیگر چه کسی هست که سر بگذاری روی شانه اش و به دردهای ساده وپیچیده ات٬ به پارادوکسهای سرد ویخ زده ات ٬ به چراها و سوالهای ساده و بچه گانه ات٬ به همه حقیقتهای باورنکردنی که خلاصه ی ب و د ن ت هستند ... آرام گوش کند و نخندد ؟
بمان برای روزهای سرد. برای روزهایی که نفس در سینه حبس می شود.
میدانم که خودخواهم.
ولی...
.
.
.
بمان برای من.
۹۰/۰۲/۰۷