سفر
شنبه, ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۰، ۰۲:۲۸ ب.ظ
به نام خدا
کسی می گفت
...سفر آدم را عاشق می کند٬ اصلا جاده یعنی فاصله٬ و فاصله هم عاشقی میاورد بواسطه. عبث نیست راننده ها گاهی جمله های عمیق می نویسند پشت ماشین هاشان٬جمله هایی به عمق تاریکی بیابان٬ اصلا مسافرها همه شان عاشقند! "مگر می شود رفت ونماند و عاشق نبود؟" بعضی ها ولی انقدر سفرشان به درازا می کشد که فراموش می کنند که درسفرند. آنوقتست که سفر می شود زندگی شان وعاشقی٬ نانوشته ی فراموش شده ای که سفر برایش آغاز شده بود...
پینوشت مهم تر از متن: تسلیت ایام
۹۰/۰۲/۱۷