د س ت ه ا ی ت
دوشنبه, ۶ تیر ۱۳۹۰، ۰۴:۳۲ ب.ظ
به نام خدا
دستهایت را نگرفتم هرگز.
نه اینکه قدرت گرفتنشان را نداشتم
نه
که میدانستم٬
قدرت رها کردنشان را نخواهم داشت.
۹۰/۰۴/۰۶
گذشته پشت کوهها
- مهر ۱۴۰۴ (۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۴ (۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۱)
- بهمن ۱۴۰۱ (۱)
- دی ۱۴۰۱ (۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۱)
- دی ۱۴۰۰ (۱)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱)
- دی ۱۳۹۹ (۱)
- آذر ۱۳۹۹ (۱)
- مرداد ۱۳۹۹ (۱)
- تیر ۱۳۹۹ (۱)
- فروردين ۱۳۹۹ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۱)
- اسفند ۱۳۹۷ (۱)
- بهمن ۱۳۹۷ (۱)
- دی ۱۳۹۷ (۱)
- مهر ۱۳۹۷ (۲)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۱)
- فروردين ۱۳۹۷ (۲)
- خرداد ۱۳۹۶ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۱)
- بهمن ۱۳۹۵ (۱)
- آذر ۱۳۹۵ (۲)
- آبان ۱۳۹۵ (۲)
- مهر ۱۳۹۵ (۱)
- شهریور ۱۳۹۵ (۲)
- مرداد ۱۳۹۵ (۲)
- خرداد ۱۳۹۵ (۱)
- فروردين ۱۳۹۵ (۱)
- بهمن ۱۳۹۴ (۲)
- دی ۱۳۹۴ (۱)
- آذر ۱۳۹۴ (۱)
- مرداد ۱۳۹۴ (۱)
- تیر ۱۳۹۴ (۱)
- خرداد ۱۳۹۴ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۲)
- فروردين ۱۳۹۴ (۲)
- اسفند ۱۳۹۳ (۲)
- بهمن ۱۳۹۳ (۲)
- دی ۱۳۹۳ (۳)
- آذر ۱۳۹۳ (۳)
- آبان ۱۳۹۳ (۳)
- مهر ۱۳۹۳ (۲)
- شهریور ۱۳۹۳ (۳)
- مرداد ۱۳۹۳ (۲)
- تیر ۱۳۹۳ (۴)
- خرداد ۱۳۹۳ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۲)
- فروردين ۱۳۹۳ (۳)
- اسفند ۱۳۹۲ (۳)
- بهمن ۱۳۹۲ (۴)
- دی ۱۳۹۲ (۴)
- آذر ۱۳۹۲ (۴)
- آبان ۱۳۹۲ (۳)
- مهر ۱۳۹۲ (۳)
- شهریور ۱۳۹۲ (۵)
- مرداد ۱۳۹۲ (۳)
- تیر ۱۳۹۲ (۵)
- خرداد ۱۳۹۲ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۲ (۸)
- فروردين ۱۳۹۲ (۶)
- اسفند ۱۳۹۱ (۷)
- بهمن ۱۳۹۱ (۸)
- دی ۱۳۹۱ (۱۵)
- آذر ۱۳۹۱ (۱۱)
- آبان ۱۳۹۱ (۸)
- مهر ۱۳۹۱ (۱۴)
- شهریور ۱۳۹۱ (۱۲)
- مرداد ۱۳۹۱ (۱۲)
- تیر ۱۳۹۱ (۱۱)
- خرداد ۱۳۹۱ (۹)
- ارديبهشت ۱۳۹۱ (۱۱)
- فروردين ۱۳۹۱ (۱۶)
- اسفند ۱۳۹۰ (۱۶)
- بهمن ۱۳۹۰ (۱۳)
- دی ۱۳۹۰ (۱۱)
- آذر ۱۳۹۰ (۱۳)
- آبان ۱۳۹۰ (۱۷)
- مهر ۱۳۹۰ (۱۱)
- شهریور ۱۳۹۰ (۱۲)
- مرداد ۱۳۹۰ (۱۲)
- تیر ۱۳۹۰ (۲۳)
- خرداد ۱۳۹۰ (۱۹)
- ارديبهشت ۱۳۹۰ (۲۷)
- فروردين ۱۳۹۰ (۱۱)
- اسفند ۱۳۸۹ (۱۲)
- بهمن ۱۳۸۹ (۵)
:)
۰۶ تیر ۹۰ ، ۱۸:۱۶
مریم.ص
مریم.ص
خاک عالم. اگه دستهاشو می گرفتید اسلام به خطر می افتاد. خدا رحم کرد.
همون دستیه که آشغال نبود آشغال شد؟؟؟
همون دستیه که آشغال نبود آشغال شد؟؟؟
:)
۰۶ تیر ۹۰ ، ۲۰:۳۶
طهورا
طهورا
همچین بگی نگی خوب دارید شاعری میکنید ها !
حسودیم شد به این نوشته های قشنگتون
حسودیم شد به این نوشته های قشنگتون
لطف
۰۶ تیر ۹۰ ، ۲۲:۵۸
زرنوشت
زرنوشت
تچ تچ تچ تچ! مثبت هیجده می نویسین؟ تچ تچ تچ تچ!!
شکلک یک کودک!
۰۶ تیر ۹۰ ، ۲۳:۵۱
رامیان
رامیان
سلام
این مخاطب مبهم شما کیه؟
خودمون باید بریم تو حس تا بفهمیم؟
من هیچ وقت از اینا سر درنمیارم!
منتظرم
یاعلی
این مخاطب مبهم شما کیه؟
خودمون باید بریم تو حس تا بفهمیم؟
من هیچ وقت از اینا سر درنمیارم!
منتظرم
یاعلی
هرگز ناامید نشید!
۰۷ تیر ۹۰ ، ۰۲:۰۸
مدادتراش
مدادتراش
سلام
و قربانی میکنیم دیگری را به جرم نداشتن جرات...
کاش میدانستی اگر دستهایم را برای یکبار میگرفتی...
...
دستهایم را بگیر...
و قربانی میکنیم دیگری را به جرم نداشتن جرات...
کاش میدانستی اگر دستهایم را برای یکبار میگرفتی...
...
دستهایم را بگیر...
جان؟؟؟
۰۷ تیر ۹۰ ، ۰۲:۱۱
مدادتراش
مدادتراش
دوباره سلام - کُلمَن علاقه وافر داریم به سلام! البته نا گفته نمونه که ایشونم ابراز علاقه کردن به ما!!-
میگم چه خبره ها!!!
امتحانات دانشگاه دولتی تموم شد همه آمار نو شدناشون رفته بالا!
ببین چه میکنه امتحان با آدمیزاد!!!
ماشاالله...
الله اکبر...
خدایا توبه...
...
میگم چه خبره ها!!!
امتحانات دانشگاه دولتی تموم شد همه آمار نو شدناشون رفته بالا!
ببین چه میکنه امتحان با آدمیزاد!!!
ماشاالله...
الله اکبر...
خدایا توبه...
...
مال بچه هاس
۰۷ تیر ۹۰ ، ۰۲:۲۷
مدادتراش
مدادتراش
باز سلام
راستی مگه قرار نبود بذاریدشون دم در؟!
شما که نگرفته رهاش نکردی که برادر!!!
...
راستی مگه قرار نبود بذاریدشون دم در؟!
شما که نگرفته رهاش نکردی که برادر!!!
...
۰۷ تیر ۹۰ ، ۰۵:۲۳
limoo torsh
limoo torsh
سلام.تبریک میگم وبلاگ زیبایی دارید. سیب ترش
راستش خیلی اتفاقی اومدم اینجا. اسم سیب ترش رو که دیدم 1 لحظه جا خوردم
اسم و قالب وبلاگتون من رو یاد روز اولی که اسم لیمو ترش رو انتخاب کردم و دلیل انتخاب کردنش انداخت.یعنی یاد وقتی که حتی پامو تو دنیای مجازی نگذاشته بودم.اما چقدر اون روزا متفاوت بود...
وارد اینجا که شدم اول یه لبخند اومد رو لبم که هرچی بیشتر رو لبم موند تلخ تر شد
حالا هم به دنیاااا حرف اومده تو ذهنم که هر کلمش یه دنیا احساسه و فکر نکنم با چند بار فشار دادن دگمه های بی احساس چیزی نصیب این مانیتور لعنتی شه.فکر کنم سکوت بهتر حرف دلمو نشون بده تا مانیتور...
امیدوارم همیشه شاد و سبز باشید...
راستش خیلی اتفاقی اومدم اینجا. اسم سیب ترش رو که دیدم 1 لحظه جا خوردم
اسم و قالب وبلاگتون من رو یاد روز اولی که اسم لیمو ترش رو انتخاب کردم و دلیل انتخاب کردنش انداخت.یعنی یاد وقتی که حتی پامو تو دنیای مجازی نگذاشته بودم.اما چقدر اون روزا متفاوت بود...
وارد اینجا که شدم اول یه لبخند اومد رو لبم که هرچی بیشتر رو لبم موند تلخ تر شد
حالا هم به دنیاااا حرف اومده تو ذهنم که هر کلمش یه دنیا احساسه و فکر نکنم با چند بار فشار دادن دگمه های بی احساس چیزی نصیب این مانیتور لعنتی شه.فکر کنم سکوت بهتر حرف دلمو نشون بده تا مانیتور...
امیدوارم همیشه شاد و سبز باشید...
ممنونم
۰۷ تیر ۹۰ ، ۱۵:۴۷
مریم.ص
مریم.ص
تو زندگیتون "دست زیاد شده"
یه جورایی از ابهام مارو در بیارید. مثلاً بگید اون دسته که رفت تو سطل اشغال شماره اش 1 بود. بعد این مثلاً 2 . همینطور به ترتیب شماره بندی کنین.
یه جورایی از ابهام مارو در بیارید. مثلاً بگید اون دسته که رفت تو سطل اشغال شماره اش 1 بود. بعد این مثلاً 2 . همینطور به ترتیب شماره بندی کنین.
۰۷ تیر ۹۰ ، ۱۵:۵۰
سعادتمند
سعادتمند
.
انتهای دست هایت
بندری ست برای آرامش!
انتهای دست هایت
بندری ست برای آرامش!
۱۱ تیر ۹۰ ، ۲۳:۵۴
چرت نویس
چرت نویس
یه تراژدی خود خواسته.بعضی وقتا فک می کنم ناف آدمارو با حسرت بریدن
این خیلی خوب بود به مولا!
اصن خیلی خوباااا
خیلی...
(یکی که تو کف مونده نمی تونه هم خودشو آب بکشه بیاد بیرون)