Title-less
پنجشنبه, ۱۴ مهر ۱۳۹۰، ۰۵:۳۹ ب.ظ
به نام خدا
بعضی غروبها کسل کننده اند. معجونی از غم وغصه و یاد آور فصلهای ناقص پایان نامه ی آدم و نزدیکتر شدن تاریخ دفاع و پایان یک روز دیگر!
ولی بعضی هاشان آدم را به وجد میاورند. سر شوق میاورند . به وجد می آیی با نگاه به خورشید که خودش را از لای درختها می کشد پایین.
البته آدمها با هم فرق می کنند.
۹۰/۰۷/۱۴
اینجاش خیلی بجا بود!
معلوم شد این وبلاگ عوض کردن یه منفعت هایی هم داره
بعله