A Chance to Know Your Friends

به نام خدا

وقتی به مشکلی برمیخوری که برا حل کردنش کلافه میشی ، اطرافیانت رو ساده می تونی به چند دسته تقسیم کنی:

- کسایی که می ایستند کنار و فقط تماشا می کنند و با یه لبخند دل آشوب برات آرزوی موفقیت می کنند !

- کسایی که همه ی سعیشون رو می کنند که به هر نحوی "سعی" خودشون رو بکنند که کمکت کنند. حالا اصلا مهم نیست که بتونند کاری رو از پیش ببرند یا نه . مهم اینه که نگرانتند، از هر فرصتی برای کمک بهت استفاده می کنند و انگار خودشون دچار مشکل شدند. 

آدما رو هیچوقت نمی تونی توی یه وضعیت عادی و آروم و معمولی بشناسی. تا فرصتش پیش نیاد خیلی سخت می تونی بفهمی که آیا همون قدری که تو نگرانشون هستی و بهشون اهمیت میدی و دوستشون داری اونا هم نگرانت هستند یا نه.

اونوقته که بعد از خوابیدن گرد و خاکه مشکلاتت می تونی راحت بشینی و یه خودکار برداری و روی اونایی که نمره ی منفی گرفتند یه خط پررنگ بکشی. 

بله !