:) :(

به نام خدا

1-خوشحالم که اینجا، هرچند نصفه نیمه و کجدار و مریز، مثل خیلی از وبلاگهایی که عمدتا انگار با یک موجی از حوالی سالای 87 و 88 شروع شدند، تعطیل نشده و هنوزم کسی هست که جز تلگرام و اینستاگرام به اینجا هم سر بزنه! ای شمایی که وب میخونی و در یک مرحله بالاتر، وب می نویسی هنوز! خوشحالم که از انقراض نجات پیدا کردی! ولی در جریان باش که خطر هنوز برطرف نشده!

2-دیروز نهایتا به این نتیجه رسیدم که نمی تونیم با اون دوست عزیزمون ادامه بدیم. امروز نامه ی عدم نیازش رو زدم. فردا احتمالا مطلع میشه. ولی وژدانن خودش چاره ای برام نذاشت و این یکی دو ماه آخر داشتم دست دست می کردم. وقتی که می بینی طرف کار نمی کنه و نمی خواد تغییر کنه، دیگه شوخی نیست. هزینش رو نباید بیت المال بده.