پازل

به نام خدا

 

تقدیم به محسن٬ رفیق گرمابه و گلستان ما٬خدای " فلسفیدن ها و ژرفناها" که مدتیست در پادگانی در بندرعباس مشغول خدمت است

 

 

پازل زندگی آدم یه جورچین چند هزار تکست که جز اولین و آخرین تکش٫ همه ی تکه هاش رو خودمون باید جمع کنیم توی هر روز زندگیمون تا اون چیزی رو که می خوایم از خودمون و زندگیمون و بودنمون و هرچی می خواید اسمشو بذارید٬بسازیم. ای کاش تا قبل از اینکه تکه ی آخری رو بخواد جناب عزرائیل از جیبش بیرون بیاره وجلو رومون تکون بده و بگه "هی عمو٬ بسه دیگه٬ جمع کن بایدبریم٬ وقتت تموم شد! " حتی اگه کاملشم نکرده باشیم٬ حداقل غلط نچیده باشیمش . چون گاهی حتی اگه بفهمیم که بد چیدیمش برای از نو چیدنش هیچ فرصت دوباره ای نداریم .