پشت کوهها

گذشته پشت کوهها

فقر

سه شنبه, ۱ آذر ۱۳۹۰، ۰۴:۲۹ ب.ظ
به نام خدا

 

بعضی وقتها چقدر بهتره بین این همه فک زدنهامون فرصتی پیدا کنیم و بریم یک کم بمیریم.

رونوشت به :خودم

۹۰/۰۹/۰۱
پشت کوهها

نظرات  (۱۱)

منم با خودت ببر !

هر کی باید "تنهایی" بره !
کجا حالا، بودید؟؟!؟؟!؟

نه دیگه میرم بمیرم یه کم!
واقعن!

جان شوما !
سلام
یه حس بدی دارم الان
واقعا انقدر تفاوت واسه چی؟
چرا نباید همه.....

واقعا.
چه وبلاگ صافو ساده و بی الایشی دارینا
خیلی خوبه
احساس خاک بودن به ادم دست میده
موفق و پیروز باشید

ابراز خوشحالی !
سلام


فرصت که زیاده برای مردن... ولی کی مردِ این مردنه؟؟؟؟؟

م
ر
د
ن
.
.
برای یک جرعه مردن مرد باید بود...

مرد!
.
ای تُف تو روحمون!






والا بخدا !

حالا یه کم آروم تر!
شمام که نذر دارین وجدان های خفته ی مارو بیدار کنین!

تقبل الله حاجاقا!

ماشالا چقدرم موفق بودم !
۰۲ آذر ۹۰ ، ۰۰:۳۲ اندر خم پس کوچه
مجالی برای مردن نداریم!!!

هعی بابا.
برنجای خارجی اینجوری شفته می شه ها؛ باید برنج ایرانی می فرستادن اونجا واسشون.
چشمها را باید شست

امااان !
من الان مُردم !!! ...

بعد اونوقت کی زنده بشم ؟!
...

والا مرگ و زندگی دست خداست نه ما!

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">